Tak, tak, dobrze czytacie! W sobotę po raz ostatni pójdziemy naszą czwórką ze święconką, w niedzielę po raz ostatni w takim składzie zjemy śniadanie Wielkanocne, Boże Narodzenie spędzimy już w innym gronie. A dlaczego? Bliscy już wiedzą, a dziś dowiecie się i Wy. Mam nadzieję, że nie spadniecie z krzeseł, bo mnie do tego było blisko. W lipcu po raz trzeci zostanę Mamą!
Taka kinder niespodzianka się nam trafiła. Początkowo wprowadziła spore zamieszanie w poukładanym już życiu, bez pampersów, nocnych pobudek, wózków, karmienia, przewijania. W dodatku chichot losu sprawił, że dwa tygodnie przed zajściem w ciążę sprzedałam łóżeczko, oddałam wszystkie maleńkie ubranka i zabawki dla niemowląt, więc spodziewajcie się wyprawkowych postów, bo startujemy od zera. eM. zawsze chciał trójkę dzieci, ja byłam do tego pomysłu nastawiona mocno sceptycznie. Śmiałam się, że to trzecie to chyba gdzieś na boku sobie zrobi 😉 A tu nagle kawa przestała mi smakować, zadyszkę podczas biegu dostawałam jakoś szybciej niż zwykle i @ nie przyszła na czas, więc pojechałam do apteki po test i tadam.. dwie wyraźne, nie pozostawiające złudzeń kreski! Niestety poza maleństwem ginekolog miała dla nas jeszcze dodatkową, mniej przyjemną niespodziankę: krwiaka. Podobno krwiaki na macicy ma co piąta ciężarna. Mogą się one wchłonąć, mogą rosnąć, mogą spowodować poronienie lub kompletnie nie zagrażać dziecku. Taka loteria, życie pod znakiem zapytania, nic przyjemnego. Przyszedł czas oszczędzania się, regularnych kontroli, luteiny i wszystko zakończyło się dobrze. Krwiak się wchłonął a nasza dzidzia spokojnie rośnie, bo to silna babka jest! 🙂
Tak, tak, dobrze czytacie:
W brzuchu rośnie dziewczynka 🙂 I rosnąć będzie przez kolejne 123 dni. Mamy jeszcze dylemat z imieniem, bo okazało się, że to które wybraliśmy jest jednym z najbardziej popularnym na Dolnym Śląsku i w Polsce. Jeśli macie zatem jakieś ciekawe propozycje to czekam na komentarze!
Na ten moment nasza propozycja to Hanna Antonina, przez Maciusia zwana Hanienką 🙂 Lenka zmienia wersje jak w kalejdoskopie. Przerabiała już Elsę (Kraina Lodu działa!), Amelkę, Basię i Martynkę. Żadne z powyższych nie przeszło, więc temat jest otwarty.
P.S. Są wśród Czytelniczek mamy trójki? Jak sobie radzicie? Jaką macie różnicę wieku?
Elwirko kochana pytasz, a wiesz 🙂 Radzę sobie całkiem, całkiem i za nic w świecie nie zamieniłabym mojej trójeczki na dwójkę 😉 trzymam kciuki za szczęśliwe rozwiązanie !
Kochana, Ty od dawna wiesz i ja wiem <3
Elwirka – super, gratulacje. Niech zdrowo rośnie w brzuszku. Jak wiesz mam tylko 2kę ale różnica to 5lat. Ogólnie się dogadują chyba że chodzi o zabawę drobnymi rzeczami jak Lego, wtedy są awantury bo Emi mu nie daje, a ten krzyczy. Ale np Emi trenuje czytanie czytając Kajtusiowi, rano wyciąga go z łóżka, opiekuje się na placach zabaw.
.
Iwona, u nas będzie 4 i 6 lat różnicy. Na starcie pewnie nie będzie problemów i kłótni, bo oboje się siostry nie mogą doczekać, ale już relacje 10 i 16-latki mogą być różne 😉
Super! Gratuluję 🙂
Jestem mamą 3-ki, gratuluję serdecznie:)
Gratulacje też mam 3 są już duzi ale był hardkor różnica 2lata i 15 miesiecy
To faktycznie miałaś kolorowo 🙂
na początku gratuluje i mocno trzymam kciuki 🙂 Ja zawsze chciałam miec trójkę i to kiedy moje panienki miały po 11-13 lat i wtedy jeszcze „byłam mloda” 😉 ale los sprawił że nie było po naszej myśli. Teraz kiedy nastąpiła zmiana kodu na 4 z przodu mimo iż owu jak w zegarku to zdałam sobie sprawę jakim wielkie obciążenie genetyczne dla dziecka może nieść mój nie młody już wiek. Więc mimo wielkich chęci spasowaliśmy 🙂
Mam trójeczkę:) Chłopca – w tym roku 9 lat i 3letnie dziewczynki. W tym momencie śmiało mogę powiedzieć, że jest super. Dom pełen śmiechu (choć nie tylko). Mnóstwo prania i sprzątania, ale wszystko życiowo do ogarnięcia. Jedyny problem – różnica wieku – różne potrzeby syna i dziewczynek. Pozdrawiam wiosenne:)